Hoe help ik mijn kind bij de rouwverwerking?
Het verliezen van een dierbare is altijd lastig, ook voor uw kind. Uw kind krijgt, ongeacht de leeftijd, soms best veel mee. Op het internet staan verschillende manieren geschreven waarop u uw kind kunt helpen bij het verwerken van de rouw die hij of zij opdat moment voelt. In dit artikel zetten wij deze voor u op een rijtje.
Baby’s en peuters
Al vanaf een vroege leeftijd kunnen kinderen aanvoelen dat er wat is. Volgens het Nederlands jeugdinstituut voelen bijvoorbeeld baby’s aan dat er iets aan de hand is, ondanks dat ze nog niet weten wat de dood is. Baby’s reageren bijvoorbeeld op de gezichtsuitdrukkingen van hun ouders, hiermee leren zij emoties. Als reactie op het verdriet van de omgeving, kan de baby meer gaan huilen of bang worden. Een tip die het Nederlands jeugdinstituut geeft om hiermee om te gaan, is het geven van liefde, aandacht en troost. Hierdoor voelt de baby zich geborgen en veilig (Verlies en Rouw in het Gezin | Nederlands Jeugdinstituut, z.d.).
Peuters weten vaak nog niet altijd even goed hoe zij met verdriet om moeten gaan. “Ze kunnen, zeker als ze jong zijn, niet altijd vertellen wat zij ervaren, maar laten dit in hun gedrag en met hun lijf zien. De impact van een verlies in de naaste kring is groot en heeft gevolgen voor hun hele leven” (Fiddelaers-Jaspers, 2016). Een advies van het Nederlands jeugdinstituut is om de vragen die het kind eventueel heeft te beantwoorden. Dit kan er toe leiden dat het kind uiteindelijk gerustgesteld wordt.
Jonge kinderen
Vaak weten jongere kinderen al wel wat de dood is en dat iemand niet meer terug zal komen. Wat zij vaak alleen nog niet goed begrijpen is waarom iemand dood gaat. Een tip van het Nederlands jeugdinstituut is om de vragen die de kinderen hebben te beantwoorden (Verlies en Rouw in het Gezin | Nederlands Jeugdinstituut, z.d.).
Oudere kinderen en jongeren
Volgens het Nederlands jeugdinstituut weten oudere kinderen al wat de dood is. Zij kunnen zich soms alleen nog niet goed uitten. Dat de kinderen er mee bezig zijn kan volgens het Nederlands Jeugdinstituut wel gemerkt worden aan het gedrag en bijvoorbeeld eventuele slaapproblemen. Het is belangrijk om te weten dat sommige kinderen niet vertellen waar zij mee zitten. Vaak willen zij u helpen in uw verdriet. Een tip van het Nederlands Jeugdinstituut is om de kinderen duidelijk te vertellen wat de omstandigheden en oorzaak zijn en hen te vertellen dat u waardeert wat uw kind doet, maar dat zij ook kind mogen blijven. Daarnaast wordt aangegeven dat het belangrijk is om het kind op zijn of haar eigen manier afscheid te laten nemen (Verlies en Rouw in het Gezin | Nederlands Jeugdinstituut, z.d.).
Voor jongeren geld dat zij weten wat de dood is en zij zich ook goed kunnen uitten. Het kan alleen wel zo zijn dat uw kind zijn of haar gevoelens en emoties niet laat zien, dit omdat zij u niet meer verdriet willen doen. Ook in dit geval is het belangrijk om uw kind op zijn of haar eigen manier te laten rouwen (Verlies en Rouw in het Gezin | Nederlands Jeugdinstituut, z.d.).
Leesboeken
Naast dat u de vragen van u kind kunt beantwoorden, kunt u ook met uw kind samen lezen. Over het verliezen van een dierbare zijn bijvoorbeeld ook kinderboeken geschreven. Daarnaast zijn er ook boeken geschreven voor jongeren. Hieronder staan een aantal boeken benoemd:
- Lieve oma pluis van Dick Bruna. Voor kinderen vanaf ongeveer 2 jaar.
- Kikker en het vogeltje van Max Velthuijs. Voor kinderen vanaf ongeveer 3 jaar.
- Doodgaan is geen feest: over doodgaan, cremeren en rouwen van Riet Fiddelaers-Jaspers, met illustraties van Jet Willems. Voor kinderen tussen de 4 en 8 jaar.
- De twee jaar nadat van Steef van Gorkum. Voor kinderen vanaf 15 jaar.
Hulp zoeken
Mocht uw kind na langere tijd nog steeds moeite hebben met het verlies, kan het mogelijk goed zijn om hulp te zoeken. Op de site van het Nederlands Jeugdinstituut kunt u de verschillende organisaties vinden die u eventueel zou kunnen benaderen. Daarnaast kunt u ook naar uw huisarts gaan. Wanneer u op de link hieronder klikt, wordt u doorgestuurd naar het Nederlands Jeugdinstituut.
Bronnen
Fiddelaers-Jaspers, R. (2016). Kinderen rouwen niet alleen. Bijblijven, 33(3), 230–240. https://doi.org/10.1007/s12414-016-0202-x
Verlies en rouw in het gezin | Nederlands Jeugdinstituut. (z.d.). https://www.nji.nl/opvoeden-en-ouderschap/rouw-bij-kinderen-en-jongeren#:~:text=Troost%20je%20kind%20en%20accepteer,willen%20dat%20die%20hier%20was.